我们是彼此的大山بىز بىر - بىرىمىزنىڭ تېغى

记得小时候，坐在父亲的肩头，就像是拥有全世界，父亲的爱像大山一样，高大而坚定。我从未想过有一天，我的这座大山会病倒，而我也会成为父亲的大山，给他支持和信心。
ئېسىمدە قېلىشىچە، كىچىك ۋاقتىمدا دادامنىڭ مۈرىسىدە ئولتۇرسام، خۇددى پۈتۈن دۇنياغا ئىگە بولغاندەك، دادامنىڭ مۇھەببىتى تاغدەك ئېگىز ھەم مۇستەھكەم ئىدى. مەن بۇ چوڭ تاغنىڭ كۈنلەرنىڭ بىرىدە ئاغرىپ يېتىپ قېلىشىنى، شۇنداقلا دادامنىڭ چوڭ تېغىغا ئايلىنىپ، ئۇنىڭغا مەدەت ۋە ئىشەنچ ئاتا قىلىشىنى ئەزەلدىن ئويلاپ باقمىغان ئىدىم.
当医生告诉我父亲是HIV感染者时，我无法相信，这对我无疑是一个晴天霹雳。父亲一直是我的避风港，即使我有了自己的家庭，对他的依赖也并没有减少。当时的我对艾滋病所知不多，只知道是比癌症还可怕的瘟疫。总以为这样的灾难不会降临到自己头上，可事实却是相反的。那段时间，我瞒着家里所有人，一个人帮父亲找医生联系医院，还要安抚父亲的情绪，我都不知道那时是怎么熬过来的，到现在回想那段时间，记忆都是模糊的。
دوختۇر دادامغا يۇقۇملانغۇچى ئىكەنلىكىنى ئېيتقاندا، مەن ئىشىنىشكە ئامالسىز قالدىم، بۇ ماڭا نىسبەتەن ئوچۇق ھاۋادا چاقماق چاققاندەك ئىش بولدى. دادام ئىزچىل مېنىڭ پاناھگاھىم، مېنىڭ ئائىلەم بولغان تەقدىردىمۇ، ئۇنىڭغا بولغان تايىنىشىم ئازايمىدى. ئەينى چاغدا مېنىڭ ئەيدىز كېسىلى توغرىسىدا بىلىدىغانلىرىم كۆپ ئەمەس ئىدى، پەقەت راك كېسىلىدىنمۇ قورقۇنچلۇق ۋابا ئىكەنلىكىنىلا بىلەتتىم. ھەمىشە بۇنداق ئاپەت مېنىڭ بېشىمغا كەلمەيدۇ دەپ ئويلايتتىم، لېكىن ئەمەلىيەت ئەكسىچە. ئۇ چاغلاردا مەن ئۆيدىكىلەردىن يوشۇرۇپ، ئۆزۈم يالغۇز دادامغا ياردەملىشىپ دوختۇر تېپىپ، دوختۇرخانا بىلەن ئالاقىلىشىپ بەردىم، يەنە دادامنىڭ كەيپىياتىنى تۇراقلاشتۇردۇم، ئۇ چاغلارنى قانداق ئۆتكۈزگەنلىكىمنى بىلمەيمەن، ھازىر ئويلىسام، ئەسلىمەم غۇۋا ئىدى.
等把父亲安顿好住院了，我召集了所有家人，告诉了他们父亲到底得了什么病，我害怕他们无法接受，甚至歧视，特别是我的丈夫，最害怕他不能接受。当时我就和丈夫说：“爸爸生病已是事实，首先不管你能不能接受，你不能给爸爸脸色看，如果你不能接受这个事实，那我就只能和你离婚。我决不会放弃我爸爸。”可恰恰相反，他反过来安慰我，而且用实际行动给父亲支持，同时，也支持着我。他日日夜夜和我一起守着我父亲，给他喂饭、跟他说话、陪他散步。
دادامنى ياتاققا ئورۇنلاشتۇرۇپ بولغاندىن كېيىن، مەن بارلىق ئائىلەمدىكىلەرنى يىغىپ، ئۇلارغا دادامنىڭ زادى نېمە كېسەلگە گىرىپتار بولغانلىقىنى ئېيتتىم، مەن ئۇلارنىڭ قوبۇل قىلالماسلىقىدىن، ھەتتا كەمسىتىشىدىن قورقتۇم، بولۇپمۇ يولدىشىم ئۇنىڭ قوبۇل قىلالماسلىقىدىن بەك قورقتۇم. شۇ چاغدا مەن ئېرىمگە:«دادامنىڭ ئاغرىپ قالغانلىقى ئەمەلىيەت، ئالدى بىلەن سىزنىڭ قوبۇل قىلىش - قىلالماسلىقىڭىزدىن قەتئىينەزەر، دادامغا چىراي ئاچسىڭىز بولمايدۇ، ئەگەر سىز بۇ پاكىتنى قوبۇل قىلالمىسىڭىز، ئۇنداقتا مەن سىز بىلەن ئاجرىشىشقا مەجبۇر بولىمەن» دېدىم. مەن دادامدىن ھەرگىز ۋاز كەچمەيمەن. لېكىن دەل بۇنىڭ ئەكسىچە، ئۇ ماڭا تەسەللىي بەردى، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئەمەلىي ھەرىكىتى ئارقىلىق ئاتامنى قوللىدى، شۇنىڭ بىلەن بىر ۋاقىتتا، مېنىمۇ قوللىدى. ئۇ كېچە - كۈندۈز مەن بىلەن بىللە دادامغا قارىدى، ئۇنىڭغا تاماق يېگۈزدى، گەپ قىلدى، ئۇنىڭغا ھەمراھ بولۇپ سەيلە قىلدى.
我一直以为丈夫和父亲总归是隔着血浓于水的亲情，就不会有发自心底那份宽容。可是丈夫用他的责任和爱改变了我的想法。住院的这段时间，我总是会和父亲聊天，一直开导他。初期的时候，父亲总是自责，认为是自己的错，得了这个病，觉得很丢脸，还拖累家人。经过我们的悉心照顾和开导，父亲似乎慢慢学会了放下压在自己身上的包袱，他总说：“都说久病床前无孝子啊，可是看看你们两兄妹，天天为我端水送药，忙前忙后，我愧疚又高兴啊，虽然不得上天眷顾，让疾病找上我，但有你们，我已经很知足了。”父亲已经把他的女婿当儿子了，总是说看看你们兄妹俩儿这个那个的。父亲被病痛折磨得憔悴的脸上时常露出欣慰的笑容，我知道，他也会为我们变得坚强和乐观。
مەن ئىزچىل ئېرىم بىلەن دادامنى قان بىلەن گۆشتەك مېھىر - مۇھەببەت ئايرىپ تۇرىدۇ، چىن كۆڭلۈمدىن چىققان كەڭ قورساقلىق بولمايدۇ، دەپ قارايتتىم. لېكىن يولدىشىم ئۆزىنىڭ مەسئۇلىيىتى ۋە مۇھەببىتى بىلەن مېنىڭ ئويۇمنى ئۆزگەرتتى. دوختۇرخانىدا ياتقان مەزگىلدە، مەن دائىم دادام بىلەن پاراڭلىشىپ، ئۇنىڭغا ئىزچىل نەسىھەت قىلىمەن. دەسلەپتە دادام دائىم ئۆزىنى ئەيىبلەپ، مېنىڭ خاتالىقىم دەپ قارايتتى، بۇ كېسەلگە گىرىپتار بولۇپ، يۈزۈم چۈشۈپ كەتكەندەك ھېس قىلاتتى، يەنە تېخى ئۆيدىكىلەرگە يۈك بولۇپ قالاتتى. بىزنىڭ كۆڭۈل قويۇپ ھالىدىن خەۋەر ئېلىشىمىز ۋە نەسىھەت قىلىشىمىز ئارقىلىق، ئاتام زىممىسىدىكى يۈكنى ئاستا ـ ئاستا تاشلاشنى ئۆگىنىۋالغاندەك قىلاتتى، ئۇ دائىم:«كېسەل كارىۋىتىدا ئۇزۇن ياتقان ۋاپادار ئوغۇل يوق دەيدۇ، لېكىن سىلەر ئىككى ئاكا ـ سىڭىل ھەر كۈنى ماڭا سۇ ئەكىلىپ، دورا ئەكىلىپ بېرىپ، ئالدىراش يۈردىڭلار، مەن خىجىل بولدۇم ھەم خۇشال بولدۇم، گەرچە تەغدىرنىڭ غەمخورلۇقىغا ئېرىشەلمىسەممۇ، كېسەل مېنى ئىزدەپ كەلسىمۇ، لېكىن سىلەر بولغاچقا، مەن ناھايىتى رازى بولدۇم» دەيتتى. دادىسى كۈيئوغلىنى ئوغلى ئورنىدا كۆرۈپ، دائىم سىلەر ئاكا - سىڭىل ئىككىڭلارنى كۆرۈپ باقاي دەيدۇ. دادامنىڭ ئاغرىق ئازابىدىن سۇلغۇن چىرايىدا پات - پات مەمنۇنلۇق كۈلكىسى جىلۋىلىنىپ تۇراتتى، ئۇنىڭ بىز ئۈچۈن قەيسەر ۋە ئۈمىدۋار بولۇپ كېتىدىغانلىقىنىمۇ بىلىمەن.
那段时间，我不知道自己偷偷流过多少眼泪。有一天夜晚，我看着四周没有人了，放声大哭，把我的自责、我的不甘心、我的委曲、我的害怕通通都哭出来了。我对自己说：“哭完这次，再也不哭了。”看着面前世界上最爱我的两个男人——一个是我的父亲，一个是我的丈夫。我有什么理由，不让自己坚强呢?
ئۇ مەزگىلدە، مەن ئۆزۈمنىڭ ئوغرىلىقچە قانچىلىك ياش تۆككەنلىكىمنى بىلمەيمەن. بىر كۈنى كەچتە، مەن ئەتراپتا ئادەم قالمىغانلىقىنى كۆرۈپ، ئۈن سېلىپ يىغلاپ كەتتىم، ئۆزۈمنى ئەيىبلەش، تەن بەرمەسلىك، ئۇۋالچىلىق، قورقۇشلىرىمنىڭ ھەممىسىنى يىغلاپ كەتتىم. مەن ئۆزۈمگە:«بۇ قېتىم يىغلاپ بولدۇم، ئەمدى يىغلىمايمەن» دېدىم. كۆز ئالدىمدىكى دۇنيادا مېنى ئەڭ ياخشى كۆرىدىغان ئىككى ئەرگە قارىدىم، بىرى مېنىڭ دادام، يەنە بىرى مېنىڭ ئېرىم. مېنىڭ ئۆزۈمنى قەيسەر قىلماسلىققا نېمە ئاساسىم بار؟
在父亲住院期间，我开始和其他病人、病人家属聊天，听他们的故事，分担相互的烦恼，相互鼓励着。我接触了很多人，听到了很多故事，虽然大家来自不同的地方，有不同的感染途径，但是同样的遭遇，拉近了我们的距离。时间久了，通过向周围病友咨询，听医生和志愿者们讲解，我对艾滋病有了更多的认识，不再畏惧它，能更科学地看待它。对新来住院的病人，我也能主动和他们交谈，用我知道的知识告诉他们怎么正确对待，也会鼓励他们和他们的家人，因为我深深地知道，当一个人面对疾病的折磨时会变得多么脆弱和敏感，会有轻生的念头，所以病人需要鼓励，尤其是身边最亲密的人。我也会越来越坚强，陪着父亲和病魔作斗争，尽管这条路还是会很艰难，但是我们依然坚持。
دادام دوختۇرخانىدا ياتقان مەزگىلدە، مەن باشقا بىمارلار، بىمارلارنىڭ ئائىلە تاۋابىئاتلىرى بىلەن پاراڭلىشىپ، ئۇلارنىڭ ھېكايىسىنى ئاڭلاپ، بىر - بىرىمىزنىڭ باش قېتىنچىلىقىنى تەڭ ئۈستىمىزگە ئېلىپ، بىر - بىرىمىزگە ئىلھام بەردۇق. مەن نۇرغۇن كىشىلەر بىلەن ئۇچراشتىم، نۇرغۇن ھېكايىلەرنى ئاڭلىدىم، گەرچە كۆپچىلىك ئوخشاش بولمىغان جايدىن كەلگەن، ئوخشاش بولمىغان يۇقۇملىنىش يوللىرى بولسىمۇ، لېكىن ئوخشاش قىسمەت ئارىلىقىمىزنى يېقىنلاشتۇردى. ۋاقىت ئۇزارغانسېرى ئەتراپىمدىكى كېسەلداشلىرىمدىن مەسلىھەت سوراش، دوختۇر ۋە پىدائىيلارنىڭ چۈشەندۈرۈشىنى ئاڭلاش ئارقىلىق ئەيدىز كېسەللىكىگە قارىتا تېخىمۇ كۆپ تونۇشقا ئىگە بولدۇم، ئۇنىڭدىن قورقمايدىغان بولدۇم، ئۇنىڭغا تېخىمۇ ئىلمىي مۇئامىلە قىلالايدىغان بولدۇم. يېڭى دوختۇرخانىدا يېتىپ قالغان بىمارلار بىلەن تەشەببۇسكارلىق بىلەن پاراڭلىشالايمەن، مەن بىلىدىغان بىلىملەر ئارقىلىق ئۇلارغا قانداق توغرا مۇئامىلە قىلىشنى ئېيتىپ بېرىمەن، ئۇلارنى ۋە ئۇلارنىڭ ئائىلىسىدىكىلەرنى رىغبەتلەندۈرىمەن، چۈنكى مەن بىر ئادەمنىڭ كېسەللىك ئازابىغا ئۇچرىغاندا نەقەدەر ئاجىز ۋە سەزگۈر بولۇپ كېتىدىغانلىقىنى، جېنىدىن تويۇش نىيىتىدە بولىدىغانلىقىنى چوڭقۇر بىلىمەن، شۇڭا بىمارلار رىغبەتلەندۈرۈشكە مۇھتاج، بولۇپمۇ ئەتراپىدىكى ئەڭ يېقىن كىشىلەر. مەنمۇ بارغانسېرى قەيسەر بولۇپ، دادامغا ھەمراھ بولۇپ كېسەل بىلەن كۈرەش قىلىمەن، گەرچە بۇ يول ناھايىتى جاپالىق بولسىمۇ، لېكىن بىز يەنىلا بەرداشلىق بېرىمىز.
此刻的我又哭了，不过我知道，这次的眼泪不像以前那样伤感，而是有太多的感触，有对丈夫的感激，有看到父亲心态越来越好的高兴，有对朋友给予支持的感激，当然，也有对自己变得越来越坚强的欣赏
شۇ تاپتا مەن يەنە يىغلىدىم، بىراق مەن بىلىمەن، بۇ قېتىمقى كۆز يېشى بۇرۇنقىدەك ئازابلىق ئەمەس، بەلكى بەك كۆپ تەسىراتقا ئىگە بولدۇم، ئېرىمگە بولغان مىننەتدارلىقىم، دادامنىڭ روھىي ھالىتىنىڭ بارغانسېرى ياخشىلىنىۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ خۇشال بولدۇم، دوستلىرىمغا مەدەت بەردىم، ئەلۋەتتە، ئۆزۈمنىڭ بارغانسېرى قەيسەر بولۇپ كەتكەنلىكىمدىن زوقلاندىم.